Τα Πιέρια είναι πανέμορφα!!! Μετά από χρόνια ο ΕΟΣ Έδεσσας ανηφόρισε ξανα στο χ/κ Ελατοχωρίου για μια εύκολη πεζοπορία μέχρι την κορυφή Αρβανίτης.
Μετά από 2 ώρες δρόμο και ακολουθώντας το παραποτάμιο δρόμο της ΔΕΗ, δίπλα στον Αλιάκμονα, ανεβήκαμε προς τα χωριά Σφηκιά, Ριζώματα, Ελατοχώρι μέχρι να φτάσουμε στο Χ/Κ και να αφήσουμε τα αυτοκίνητα μας δίπλα στο πάρκινγκ του Σαλέ. Με ιδανικό καιρό ανηφορίσαμε με Νότια πορεία την κορυφογραμμή του βουνού ακολουθώντας ένα δασικό δρόμο σχεδόν παράλληλα από τις πίστες μέχρι το τέλος του τρίτου λίφτ στην κορυφή Σαλταπήδα 1910μ.
Από εκεί μέχρι την κορυφή Αρβανίτης ήταν σύντομη και πάλι πάνω σε δασικό δρόμο. Μόνο τα τελευταία μέτρα υπήρχε μονοπάτι μέσα σε δάσος έλατου. Στην κορυφή υπάρχει ένας σωρός βράχων πάνω στους οποίους ανεβήκαμε και η θέα πραγματικά μας ξεπλήρωσε. Προς το Νότο ο επιβλητικός Όλυμπος με χιονισμένες τις ψηλότερες κορυφές του, Ανατολικά η κορυφή του Άθου, λίγο πιο πάνω ο Χορτιάτης, Βορειοδυτικά το Μπέλες και Βόρεια τα δικά μας βουνά Πάικο, Τζένα και Πίνοβο. Δυτικά δέσποζε η μεγάλη κοιλάδα του Αλιάκμονα και το Βέρμιο. Αυτή η πλευρά φαινόταν πολύ πιο καθαρά λόγω και της θέσης του Ήλιου. Η Βέροια, η Καστανιά, η Εγνατία οδός με τις πολλές γέφυρες και τα τούνελ, οι πολλές κορυφές του Βέρμιου μέσα σε ένα καταπράσινο κάδρο! Δυτικότερα μπορούσαμε να δούμε το Βίτσι, το Σινιάτσικο και άλλες κορυφές της Βόρειας Πίνδου.
Επιστρέψαμε από την ίδια διαδρομή, ενώ μια μικρή ομάδα κατέβηκε από τις πίστες.
Στην επιστροφή τιμώντας το έθιμο του συλλόγου μας καταλήξαμε στην καταπληκτική ταβέρνα “Κληματαριά” στο Πολυδένδρι, όπου μας περίμεναν τρεις σούβλες και τα καλύτερα ορεκτικά και σαλάτες της περιοχής.
Σημ.: Η διαδρομή προτείνετε να γίνετε με χιόνι τους μήνες, Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο, καθώς δεν υπάρχει πλέον μονοπάτι αλλά περπατάμε συνεχώς πάνω σε δασικό δρόμο. 


























Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου